Kust till kustleden

Aankomst in Sölvesburg. In de trein niet veel kunnen slapen. Het begint licht te regenen. Het vinden van het begin van het pad, was wat lastig, omdat de kaart wat onduidelijk was en niet overeen kwam met het bordje 'Skåneleden'. Ook wist ik nog niet dat de aanduidingen oranje zouden zijn. Deze oranje aanduidingen waren royaal aangebracht. De tocht is eigenlijk zonder kaart ook wel te lopen.

Als de dag vordert neemt de regen toe. Ook zijn er wel droge momenten. Een hagelbui komt ook nog even langs. Tegen het einde van de dag wordt het weer beter.

Bij Grundsjön is de schuilhut. Volgens de kaart zou er water moeten zijn, maar dat heb ik niet kunnen vinden. Het meertje, iets terug op de route, bevat wel helder water.

Nabij de schuilhut zijn plaatsjes om een tent op te zetten. Vanwege de koude wind besloten om in de tent te slapen.

De dag begon zonnig, maar er waren soms ook donkere wolken die overtrokken. Onderweg begon het soms te regenen, maar het zette nooit door. Regenjas aan en regenjas uit. De hele weg met regenbroek gelopen, omdat het aan en uittrekken zo lastig is. Achteraf was het toch niet nodig.

Water gefilterd uit het meerje. Het rustbankje bij Hultagården, dat op de kaart stond aangegeven, is verdwenen. Bij Östafors is een helder beekje waar water uit geschept kan worden. Ook hier is plaats om een tent op te zetten.

De dag begint met zon en de zon blijft. Het wordt een korte etappe van 9,5 km en daarom de tijd genomen voor vertrek.

Plotseling doemt het meer Roslången op. Het is dan niet ver meer naar de schuilhut bij Bökestad. Er zijn twee schuilhutten. Eén bij het meer de andere wat verder het bos in. Ik ben bij de tweede gebleven, omdat daar wat minder wind stond. "Drinkwater" komt uit een pomp een honderd meter verderop. Er staat wel een bordje bij dat het eerst gekookt moet worden. Deze nacht in de tent geslapen.

Water gefilterd bij de pomp en met twee liter op pad gegaan. Voornamelijk door bossen gewandeld, met hier en daar uitzicht op een meer.

In Brotorpet bleek volgens een bordje de bron droog. Het water in het meer was zeer helder, dus dat gebruikt om mee te koken. Rond vijf uur, kreeg ik gezelschap van drie Duitsers, die per kano arriveerden. Over het meer was er een mooie zonsondergang. De duitsers sliepen in de schuilhut en ik in de tent. Het was wel lastig om een goed plekje te vinden.

Wakker geworden, met een onaangenaam gevoel in mijn buik en ook een beetje misselijk. Heb ik dit meegenomen van huis of onderweg opgelopen? Ik heb braaf altijd het water gefilterd, of gekookt. De Scandinavische droogtoaletten zijn ook geen schoolvoorbeeld van hygiëne. Mogelijk is het water in de waterzak bedorven. Het is wellicht verstandig om, ondanks het filteren, toch een druppeltje chloor in de waterzak te doen.

De tocht gaat verder door de bossen. Het weer is zonnig. Onderweg water gedronken, door eerst het water uit de waterzak nog eens te filteren. Verder actiever gekeken, waar water geschept kon worden om te filteren en te drinken.

Vesslarp is een schilderachtige locatie. De pomp geeft helder water, maar volgens een bordje moet je het wel eerst koken. Er is geen plaats om de tent op te zetten, dus heb ik maar in de schuilhut geslapen. Iets wat ik voortaan vaker zal doen. Vooral, omdat er vaak geen plaats is om een tent op te zetten.

Mooi weer. Water in de waterzak ververst, want het oude water zag er toch wat troebel uit. De meertjes waar ik langs kwam bevatten een soort slappe thee. Daar heb ik niets van gebruikt. Het eerste deel van de etappe ging voornamelijk door de bossen. Na Simontorp werd het landschap iets opener met weideland. Simontorp is een museumdorp met een oude houtzagerij. In het bos, waren ook resten van teerovens te zien. Houtblokken werden in een pan, of goot verhit boven een vuur. Na verloop van tijd sijpelt er dan een soort van teer uit het hout.

De schuilhut in Trollabackarna staat weer midden in het bos, boven op een heuvel. Water is helemaal onderaan de heuvel bij een zwembad te tappen. Plaats voor de tent is er niet.

Inkopen gedaan. Brood, twee appels een wortel, builtjes waspoeder en drie koffiebroodjes. De koffiebroodjes kostten 10 kronen (€1,00). Water getapt bij het zwembad.

Bij het oversteken van de Helge å kwam ik langs een schans uit de Skåne oorlog (met Denemarken). De schans moest de brug over de Helge å controleren. Na een lange belegering hebben de rebellen de schans in handen gekregen, maar twee dagen later nam het Zweedse leger Kristianstad in en daarmee viel de ondersteuning van de rebellen weg.

De nacht doorgebracht op een camping à 100 kronen. Ik heb daar kunnen douchen en de was gedaan.

's Nachts een paar druppeltjes regen gehad. De dag begint bewolkt. De gewassen kleren zijn nog niet geheel droog, dus heb ik ze maar buiten op mijn rugzak gehangen. In Osby een brood en twee onderbroeken gekocht. Osby is de oorsprong van het BRIO speelgoed. Er is dan ook een Lekoseum of speelgoedmuseum.

Na Osby is er een gespleten steen. Volgens de beschrijving kun je in de spleet een Christusfiguur herkennen. Er is wel veel fantasie voor nodig.

Het is weekend en daarom zijn er ook andere wandelaars op pad. Bij Ferby kan ik de plaats om water te tappen niet vinden. Een paar kilometer voor het einde van de etappe kon bij Horsaskog wel water getapt worden. Bij de schuilhut, nabij Verum, was geen water aanwezig.

Het kerkje van Verum schijnt nog bezocht te zijn door Linnaeus. Deze keer moest ik de schuilhut delen met nog een wandelaar. Plaats om een tent op te zetten was er niet.

Grijs weer. Onderweg een paar spatjes, maar het stelt niet veel voor.

Ik heb de waterbron bij Ubalt wel gevonden, maar die was kennelijk allang buiten dienst. Het pad gaat nog veel door bossen, maar wordt afgewisseld met weidjes. In Vittsjö boodschappen gedaan, een half brood en wat smeersel om er op te doen. Ook nog een flesje water met perensmaak gekocht, om het water in de rugzak te sparen. In eerste instantie leek dat ook wel nodig, omdat de pomp bij Hårsjö droog bleek te zijn. Ik heb nog overwogen om naar Olastorp te gaan, dat langs het Nord till Sydleden ligt. Dat zijn zes extra kilometers en er is een kans dat de beloofde pomp daar ook niet werkt. Ik heb dan maar water gehaald uit het meertje Hårsjön. Het is wat bruinig en dat blijft zo, ook na het filteren. Mogelijk komt het van het ijzeroer, dat op de bodem van die meertjes schijnt te liggen. Ik heb het water voor de zekerheid ook nog maar gekookt. Dit alles bleek echter onnodig, want op informatiebord stond, in het Zweeds, dat water getapt kon worden bij een school 400 meter terug.

Vlak bij Hårsjön kun je over een stuwwal lopen, die is gevormd door een gletsjer.

Grijs weer, met later op de dag een enkele keer de zon. Bij de school 3,5 liter water getapt. Een halve liter in een mineraalwaterflesje.

De tocht gaat voornamelijk door bossen. Toch kom ik meer huizen tegen. Er zijn hier restanten van oude dorpjes te vinden. De meesten hebben tegenwoordig slechts een nummer.

Waterput op de kaart niet gevonden. Wel was er een na Tidemanstorp. Het water zat zo diep, dat je een emmer aan een touw nodig had.

In de schuilhut zaten al mensen. Vanaf het meer Lärkesholmssjön kwam zo veel wind, dat ik mijn tent heb opgezet, iets terug op de route en in de luwte van een heuvel. De opening van de schuilhut staat naar het meer toe, dus de wind blaast daar zo naar binnen.

Het heeft gedurende de hele nacht geregend. 's Ochtends brak de zon door. De rest van de dag was het regelmatig zonnig.

Bij Åsljunga mooi helder leidingwater kunnen tappen. In Åsljunga bleek geen winkel te zijn. Dit in tegenstelling wat kaart beweert. Omdat ik voor drie dagen eten moest inslaan, heb ik de bus naar Örkelljunga genomen en daar inkopen gedaan: Brood, vier aardappelen, drie blikjes makreel, groente en een stuk chocolade. De inkopen gedaan bij "Netto". Een goedkope, maar chaotische winkel. Daarna de bus terug genomen naar Åsljunga. De busritten kosten 2 maal 22 kronen en konden betaald worden met een bankkaart.

Na Åsljunga moet je een stukje langs de grote weg en daarna een lange stijle klim, die beloont wordt met een fraai uitzicht. Tegen het einde van de etappe moet je een dikke twee kilometer over plankiers lopen. Dat maakt een pad van twee planken naast elkaar.

Twee adders lagen zich te koesteren in de zon. Toen ik mijn camera gereed had waren ze helaas al in de begroeiing verdwenen. Verderop heb ik, naar ik vermoed, nog een hazelworm gezien. Zijn kop was niet te zien en al heel snel verdween de rest ook.

De schuilhut is deze keer niet zo diep in het bos. Het verkeer op de nabijgelegen weg is duidelijk te horen. De waterpomp werkt. Er is geen plaats om de tent op te zetten, dus zal ik weer in de hut moeten slapen. Door de beschutting verwacht ik van de wind geen probleem. 's Avonds trekt er een onweersbui over.

De dag begon met zonnig weer. Later op de dag neemt de bewolking toe en tegen het einde van de dag begon het te regenen.

Tot zover was dit de zwaarste etappe. Veelal liepen de wegen omhoog en soms nogal steil. Vooral op bospaden moest er flink geklommen worden. Een enkele keer was er ook een steile afdaling. De grot "Snibe Stuga" zag er uit als een hoop hele grote stenen. De ingang van de grot is ooit ingestort. Er schijnt binnenin nog een ruimte van drie meter hoog te zijn. In het reservaat "Björsåsabafingen" zijn twee heuvels met uitzicht. De noordelijke heb ik beklommen en had daar een weids uitzicht over de Zweedse wouden.

Bij de schuilhut van Koarp leek het even of het beloofde water er niet was, maar er is toch een kraantje met leidingwater. Er staan twee schuilhutten tegenover elkaar. Daartussenin is er een vuurplaats, waar drie banken rond staan. Er is een klein hokje waar brandhout ligt. Het heeft een zinken dak, waar de regen lekker op tikt.

Tijdens het eten krijg ik bezoek van een kat. De kat bedelt om eten, maar ik geef niks. De kat wordt steeds brutaler en begint tussen mijn spullen te neuzen. Wegjagen helpt niet echt. Ik wil in de schuilhut slapen en niet gestoord worden door katten. Als het donker is probeert de kat de schuilhut binnen te komen. Zodra ik mijn lamp aan zet vlucht de kat weg. Er staat bij de andere schuilhut zo'n kaarsje in een potje. Ik plaats dat in mijn schuilhut en steek het aan. Ik laat het de hele nacht branden. Zo kan ik de schuilhut in de gaten houden. De kat is niet meer binnen geweest. 's Ochtends hield de kat zich op in de andere schuilhut. Ik denk dat ik tijdelijk het territorium heb ingenomen.

De dag begint zonnig. Later betrekt het weer, met zo nu en dan een flard zon. Het blijft droog.

Deze tocht ging vooral door moerassen en verder weilanden afgewisseld met bos. In Koarpsmosse zijn de plankiers door de regen zeer glad. Slechts een paar meter is voorzien van gaas. Bij Kockabygget kan zowaar drinkwater worden getapt. Op een paar plaatsen is de oranje markering magertjes. Het kompas moet er af en toe aan te pas komen.

De schuilhut van Brammarp ligt mooi in het bos aan een kabbelend beekje. Helaas ligt vlakbij de E6/E20 snelweg en moet het beekje erg zijn best doen om er bovenuit te raken. Het toilet is lux uitgevoerd met een wastafel en spiegel. Er is zelfs verwarming, maar die was niet ingeschakeld. Het water voor de wastafel moet met een voetpomp uit een jerrycan gepompt worden. Verder is het 't gebruikelijke droogtoilet.

Er staat een sterke wind. Het is zwaar bewolkt met af en toe zon. Later is er meer zon.

Het pad loopt langs een benzinestation van de snelweg. De winkel bij het benzinestation is mij te duur om er inkopen te doen. Het pad leidt weer door de nodige moerassen (hoogveen). In het veengebied Älemossen is een lang stuk over plankiers. Voorbij Lya krijg je plotseling uitzicht op zee. Je kunt kijken langs de Zweedse kust. Naar het oosten kijk je uit over een laagvlakte, met veel weidegebied. Hallandsås is een plooiing, als gevolg van het ontstaan van de Alpen. Bij Båstad gaat het steil naar beneden.

Vlakbij Korröd is er een "sauna" geconstrueerd. Hier werd in de 18e eeuw vlas gedroogd. Verderop passeren we de oude landsgrens tussen Zweden en Denemarken.

De schuilhut ligt boven aan een steile helling. De spoorbaan met overweg en bel is duidelijk te horen. Volgens de kaart zou er geen water zijn, maar dat blijkt niet waar. Er is een kraantje met leidingwater. Ik heb al die kilo's water dus voor niets meegenomen.

Om inkopen te doen ben ik afgedaald naar Båstad: Aardappelen, groente, pepersalami, smeerkaas, chocolade, drop, brood en desinfecterende handcrème.

Båstad ziet er uit als een mondaine badplaats, met statige, veelal houten, huizen.

De hemel ziet er veelbelovend uit; dunne wolken met blauw.

Afgedaald naar Båstad en daar de route gevolgd. Aan het strand heb je een prachtig uitzicht op de baai. Het pad volgt de kust in westelijke richting. Je komt lans de jachthaven en het houten badhuis aan een houten pier (Kallbadhus). Het pad gaat verder als bospad, maar aan je rechter hand heb je steeds uitzicht over het Kattegat. In zee liggen grote stenen, waar vogels op rusten. Bijvoorbeeld een aalscholver, met uitgespreide vleugels. De beloofde zeehonden heb ik niet gezien.

Als het pad de kust verlaat, dan moet er weer flink geklommen worden. In het natuurreservaat Englandsdal is een uitkijkpunt, waar een groot deel van de Zweedse oostkust te zien is. Na Englandsdal is het voornamelijk over asfaltweggetjes omhoog naar Knösen. Ik kwam op de kampplaats tegelijk aan met een professor en enkele studenten. Zij wilden daar ook de nacht doorbrengen. Een eindje van de schuilhut heb ik mijn tent opgezet. Dat was wel nodig ook, want hij zat al een paar dagen nat in mijn rugzak.

Als je vanaf de kampeerplaats verder omhoog gaat, kom je op de top Knösen. Daar heb je een prachtig uitzicht op het schiereiland.

's Ochtends flink wat regen. De rugzak in de tent ingepakt. Daarna de tent afgebroken en buiten op de rugzak gebonden. Ondertussen was het opgehouden met regenen. Het weer klaarde op en het werd toch een zonnige dag.

Het begin van de etappe volgt een smal bospad. Door de regen was het pad nat en modderig. Het pad ging vaak steil naar beneden en soms ook steil omhoog. Als het pad de kust gaat volgen krijg je fraaie vergezichten over zee. Bij Hovs Hallar daalt het pad tot aan het strand. Je loopt dan in een stil landschap, waar alleen de branding te horen is.

De kust is ruw. Af en toe moet je door een moeras en dan weer over kiezelbedden lopen. Bij Gröthögama vinden we acht grafheuvels, gemaakt van keien. Het kustlandschap is zeer afwisselend.

Bij de schuilhut van Torekov een kopje thee gezet en daarna doorgetrokken naar Torekov zelf, om boodschappen te doen: Aardappelen, groente, brood en een tube kaas. Het doosje met smeerkaas was gaan lekken. Hopelijk, dat een tube zich beter gedraagt.

Torekov is een aardig plaatsje. Het heeft niet de decadentie van Båstad. Bij de haven zijn er de nodige cafeetjes en restaurantjes.

Terug bij de schuilhut smeulde de vuurplaats. Tijdens mijn afwezigheid zijn er kennelijk nog mensen geweest. Bij de schuilhut is leidingwater aanwezig. Het toilet is het strandtoilet een eindje verder op. Het is wel een heus watercloset.

De dag begon zonnig en dat bleef de gehele dag. In Torekov nog wat rond gekeken en daarna de bus genomen naar Grevie en vandaar een bus naar Ängelholm. Vanuit Ängelholm met de trein naar Malmö.n was het opgehouden met regenen. Het weer klaarde op en het werd toch een zonnige dag.

Malmö is een mooie stad met statige gebouwen, zoals het postkantoor. Voor de bus heb ik een Jojo-kaart gekocht met elf ritjes. Dat was nodig, want de camping ligt toch nog een eind buiten het centrum. De camping ligt vlakbij de Öresundbrug. Het verkeer, inclusief de trein, is te horen maar niet hinderlijk.

Vannacht regen en 's ochtends bewolkt. Halverwege de dag een paar flinke buien.

Met bus 34 Malmö ingegaan. Naar het station gelopen en van daaruit naar Stortorget (Gamlastaden). Via Lillatorget naar Kungsparken. Dan door Slottsparken gewandeld. Langs de molen kom je bij Slottsträdgården. Dit is een verzameling biologische tuinen. Het begon te regenen en dus heb ik besloten om in het cafetaria van de tuin de lunch te gebruiken. De gelegenheid wordt uitgebaat door de TV-kok Tareq Taylor. De lunch met een kopje echte thee à 130 kronen was zeer smakelijk, evenals de rabarbercrumble voor 42 kronen.

Vanwege de regen heb ik gekozen voor museumbezoek. In het slot (van het park) bevindt zich het Malmö museum. Er is een diverse kunstcollectie van renaissance tot heden. Mooi, maar geen bijzondere stukken. Er liep een tentoonstelling over vluchtelingen in de Tweede Wereldoorlog. Verder was er een zaal over de geschiedenis van Malmö en omgeving en nog een zaal over het opsporen van vervuiling door de kustwacht. Het museum besteedt ook aandacht aan de natuur in Zweden in een zaal met opgezette beesten. Ook is er een zaal over uitgestorven dieren. Ten slotte was er het aquarium, waar ook veel terraria te zien waren. Toen ik buiten kwam was de regen gestopt. Het was te laat voor een bezoek aan het scheepvaartmuseum, dat bij de prijs was inbegrepen.

Onderweg naar de Malmö Opera een korvje gegeten. Ik wilde dat gebouw ook eens zien. Die avond werd de musical 'Top Hat' van Irving Berlin uitgevoerd. Vanaf 20 oktober komt 'Don Giovanni' op de planken.

Ik ben ook nog even naar Konserthuset gelopen. dat zag er nogal ongebruikt uit. Daarna met de bus terug naar de camping.

Een dag met veel zon. Na wat twijfelen toch besloten het museum voor moderne kunst te bezoeken. De permanente tentoonstelling was gesloten, maar voor de expositie mocht ik binnen voor halve prijs (35 Kr i.p.v. 70 Kr). De expositie heette "The new human". Een expositie in meerdere delen. Dit deel heette "You and I in a global wonderland". Het waren allemaal video-installaties. "Paradise Omeros" van Isaac Julien heb ik in het geheel bekeken. Aan de andere heb ik minder aandacht geschonken. Ik zou anders de gehele dag TV hebben zitten kijken. Een beschrijving van de video-installaties staat in een krantje, dat ik van de tentoonstelling heb meegenomen.

In het cafetaria van het museum heb ik de lunch gebruikt: smögåsbord met vissoep. De vissoep was eigenlijk visbouillon, maar desgewenst, kon je er wat garnalen bijkrijgen om het geheel wat volume te geven. Samen met de thee koste het 95 kronen.

Na het museum ben ik via Slottsparken, Linnéplatsen en Mariedalsparken naar Turning Torso gewandeld. Dit is een torenflat van 190 m hoog. De toren ziet er getordeerd uit. Via de moderne wijk ben ik naar de kade van de Öresund gewandeld en vandaar langs de oever naar Ribersborg kallbadhus. Dit badhuis is een gebouw midden in het water en te bereiken via een pier. In het café van het kallbadhus thee met kanellebollen genomen.

Tenslotte een bezoek gebracht aan het technisch- en scheepvaartmuseum. Er was een afdeling met technologische ontwikkelingen in de 20e eeuw. verder waren er nog zalen met vliegtuigtechniek, motoren en wetenschap. Buiten stond een duikboot.

In de afdeling wetenschap aandacht voor Tycho Brahe en Linnaeus. Je kon door de duikboot heen lopen en soms moest je zelfs kruipen. Dat gaf een beklemmend gevoel. De machinekamer was verwamd, om het gevoel nog echter te maken. Na het museum weer richting de camping vertrokken.

De zon kwam op, licht bewolkt. Om 9:00 afgerekend en de bus van 9:10 kunnen halen. zo kwam ik ruim op tijd op het centraalstation van Malmö. Met de Öresundtog naar Kopenhagen en daar kon ik instappen op de ICE naar Hamburg.

De ICE bleek een dieseltrein te zijn. Hij haalde ook niet de snelheid, die je van een ICE verwacht. Ik had een gereserveerde plaats aan het raam. Helaas was er geen raam. Het was wel het stilterijtuig, maar dat was buiten de Denen gerekend. Wat kunnen die tetteren.

Tot mijn verrassing reed de trein op de boot. Een tocht van 45 minuten over de Oostzee was inbegrepen. In Puttgarden reed de trein weer verder en tot Lübeck was er geen bovenleiding.

In Hamburg met de metro naar Elbecamping gegaan. Deze camping ligt prachtig aan de Elbe-oever. Vanuit mijn tent had ik uitzicht op de Elbe. De camping is wel één grote zandbak. Bij donker is er een mooi uitzicht over de Elbe richting de stad Hamburg.

Bewolkt en later zonnig. Ontbijt gebruikt in het cafetaria van de camping. Bus en metro genomen naar Hamburg Haubtbahnhof. Met de intercity naar Osnabrück. Tussen Bremen en Osnabrück heeft de trein bijna 50 minuten stilgestaan, wegens een defecte goederentrein. Hierdoor heb ik de aansluiting in Osnabrück gemist. De volgende trein vertrok twee uur later en de reservering kon door DB niet worden overgezet. In Osnabrück wat rond gewandeld en dan zonder reservering in de trein naar Amsterdam gestapt. Er bleek toch een plaats vrij te zijn en wel aan het raam.

Op advies van DB in Deventer overgestapt op de trein naar Rosendaal. Deze liep ook weer vertraging op. Tenslotte met de stoptrein naar Antwerpen en met de bus naar huis. Ik kwam daar ongeveer 23:30 aan.